„Ą”, „Ę”. Bon ton. Bułkę przez bibułkę. Polskę dawno już opanowała moda na kuchnię mocno nieoczywistą i importowaną z całego świata. Zajadamy się ramenem, eksperymentami kuchni molekularnej, wciągamy sushi, delektujemy się przegrzebkami, zagryzając je sałatką z alg morskich. A ja wam powiem, że czasami warto postawić na tradycję i wręcz niewiarygodną prostotę, ażeby stworzyć coś,…
Drogi czytelniku! Jeśli dopada cię czasami paskudny stan zwany z angielska spleenem, powinieneś natychmiast się TAM udać. Jeśli twoja druga połówka irytuje cię od samego rana i masz już jej/jego dość – także powinieneś TAM dotrzeć. A do tego gdy w pracy dostajesz na biurko stertę dokumentów do przerobienia „na już”, a złośliwa szefowa tylko…
Droga Pani Magdo! Choćby wzięła Pani największy talerz i rzuciła nim z hukiem o restauracyjną podłogę – to i tak wszystko na nic! Gdyby do tego w kuchni zechciała pani efektownie trzasnąć patelnią o szafki z jednoczesnym półobrotem tejże w powietrzu – te akrobatyczne wyczyny niczego nie zmienią. Także i najbardziej barokowa wiązanka słów wykrzyczanych…
Drogi Panie Spielberg! Szanowny Panie Olivierze Stone! Panowie: Juliuszu Machulski i Jerzy Skolimowski! Słyszałem, że fundusze na jeden film zbiera się latami. Dlatego dzisiaj podam wam adres pewnego miejsca w Polsce, pod który natychmiast musicie wysłać swojego scenografa. Choćby po to, żeby wasze filmy powstały przynajmniej o dwa miesiące wcześniej. Bo tyle właśnie czasu zaoszczędzicie…
Ten tekst będzie jedną wielką samokrytyką! Napisaną przez człowieka, który właśnie posypuje obficie głowę popiołem i bije się w swoją wychudzoną pierś, bowiem w całej okazałości zdał sobie sprawę z tego, że przez całe lata popełniał błąd za błędem i gdyby nie zupełny przypadek, nigdy nie odkryłby urokliwej, lokalnej perełki o nazwie Szydłowiec. Mój dziadek…
W zasadzie to wahałem się długo, czy wpis o systemie bezpłatnych rowerów w Warszawie pasuje do tematyki tego bloga. Ale w sumie na stacje wypożyczania miejskich jednośladów można się natknąć w stolicy coraz częściej, więc i ja napiszę kilka słów o tym zjawisku. W końcu to też są małe miejsca tworzące klimat stolicy. Ale niestety…
Absolutny wzorzec wypoczynku bieszczadzkiego: namiot, ognisko, bimberek spod lady, niestrojąca gitara i wycie do gwiazd, spalona na wiór kiełbaska, wakacyjny romans i Pan Roman z bałałajką. Cóż mogę napisać- ja od zawsze mam słabość do tego pola namiotowego. Moje pierwsze wakacyjne romanse (jeszcze w miejscu gdzie pole zajmowało mały płachetek ziemi w samym centrum Cisnej,…
W zasadzie to dwie ulice na krzyż. Dookoła Bieszczady, choć raczej w swojej leśnej, mniej widowiskowej odsłonie. Miejscowość rozsławiona przez Krystynę Prońko, która śpiewała o „deszczu w Cisnej”. Zresztą – to bardzo prawdziwy tekst i aktualny tutaj przez, mam wrażenie, większość roku. Bo Cisna to nie tylko kultowa już knajpa „Siekierezada”. To nie tylko Bieszczadzka Kolejka…
